Amerikaans

Terwijl mijn Franse huisgenoot loopt te stuntelen met Engelse woorden en volgens mij geen idee heeft wat mijn andere huisgenoten net hebben gezegd, ben ik voor het eerst blij met het Nederlandse lessysteem. Misschien voelde het nooit alsof ik echt goed engels kon, en waarschijnlijk maak ik ook nog ontzettend veel fouten, maar ik versta ze wel en ik kan redelijk goed duidelijk maken wat ik wil en hoe ik me voel. Soms niet met de precies de goede woorden, maar hopelijk leer ik dat snel. In Frankrijk is het anders. Ronan legt uit dat hij eigenlijk nooit echt goed engels heeft gehad. Hij weet echt de absolute basis, maar daarom is het wel een goede kans voor hem om hier nu te gaan studeren en tegelijkertijd engelse les te nemen. In het ziekenhuis lopen er onderzoekers en artsen rond die helemaal geen engels kunnen. Dat zegt in iedergeval de secetaresse van de professor van de afdeling. Zij is een paar jaar geleden begonnen met het les gegeven van de Engelse taal tijdens de lunch pauze voor het ziekenhuis personeel.

Mijn eerste weekje is voorbij en vanavond heb ik voor het eerst weer even Nederlands kunnen praten. Ik heb met een meisje afgesproken die ik nog nooit eerder had ontmoet, maar kende via kennis om mogelijk via haar een kamer in Boston te kunnen regelen. We hebben veel mail contact gehad en het was erg leuk om haar nu eens in het echt te ontmoeten. We zijn wat gaan eten in fenway park; heerlijke spare ribs (zie foto). Het was leuk om het weer eens over de Nederlandse gebruiken te hebben en aan elkaar uit te leggen hoe erg we het Nederlandse eten wel niet missen.
Afgelopen week heb ik denk ik anderhalf uur doorgebracht in de supermarkt omdat ik geen idee had wat in ging koken. Het eten is hier duur, erg duur, vet en veel. Eerlijk gezegd snap ik heel goed waarom er zoveel mensen mac donalds of een pizza slice als avond en middag eten pakken, want onder de 10 dollar heb je anders niet heel veel. Als je gewoon wat vlees wil kopen ben je zo 10 dollar kwijt, aardappelen hebben ze niet zoals wij ze kennen maar wel in een voorgebakken verpakte zak die zo’n 3 dollar kost en dan wat groente waar je ook niet minder dan 2 a 4 dollar voor kwijt bent. Samen ben je dus snel 17 dollar kwijt voor een avondmaal en dan heb je nog niet eens smiddags gegeten. Smiddags eten vind ik ook erg lastig, omdat het brood niet erg lekker is om mee te nemen, dus afgelopen week heb ik vaak een salade gehaald op de afdeling voor zo’n 5 dollar. Qua financiën moet er snel verandering in komen want anders ben ik veel te veel kwijt voor eten, maar steeds als ik met mezelf afgesproken heb goedkoper en gezonder te gaan eten sta ik weer een uur starend naar alle producten en alle prijzen in de supermarkt en kom ik weer thuis met een pakje knakworsten en een stokbrood omdat dat het enige betaalbare is. Vier salades, twee brooden, twee knakworsten en 4 yoghurtjes verder zit de eerste week van mijn stage erop. Het eerste weekend alleen in Boston kan beginnen. Morgen ga ik waarschijnlijk met mijn Franse huisgenoot de stad verkennen, waarna zondag mijn twee Amerikaanse huisgenoten aansluiten.

Fijn weekend iedereen!

Tot snel

Liefs,
Marije