Back to School

Het gevoel als ik weer het racket in mijn handen heb… Het is dan wel geen tennis, maar dat gevoel is onbeschrijfelijk. Het raken van de bal dat langzaam doortrilt in de rest van je arm. De topspin zit er nog altijd in en automatisch ga ik een huppeltje maken want dat is wat er vroeger altijd zo ingestampt is. Het is een dinsdagavond op het sportcomplex van MIT wanneer ik voor het eerst in een aantal jaar weer een racket in mijn handen houdt. We zijn gaan kijken naar de squash wedstrijd van mijn huisgenoot Ronan. Hij kan echt van het squashen genieten dat zie je meteen in zijn ogen, hij gaat minimaal 5x per week en eerlijk gezegd denk ik dat hij het liefst nog vaker zou gaan. Het is de sportsfeer, het doorzetten dat ik zo herken uit de tenniswereld. Het liefst had ik die hele avond het balletje tegen de muur aangeslagen, maar dat kan niet. Bijna al mijn huisgenoten waren bij de wedstrijd en na ook onderling wat gespeeld te hebben zijn we met zijn alle richting huis gegaan en heb ik het racket weer achter me gelaten.

Het is leuk om met mijn huisgenoten op te trekken en zo van iedereen zijn passie te ontdekken. Hoewel die van mij op dit moment niets meer met rackets te maken heeft, heb ik nu mijn passie in het kankeronderzoek gevonden. En het is dan ook extra leuk als je dat met iemand kan delen. Stacy mijn huisgenoot werkt in het gebouw achter me, waardoor we vandaag samen naar de pizza talk konden gaan. Ja, ik heb hier in Amerika nog geen een lezing meegemaakt waar geen eten te vinden was. Om kosten te besparen, kiezen we vaak de lezingen uit met het beste eten aangezien er elke dag wat anders wordt uitgedeeld en er bijna oneindig veel lezingen zijn. Op woensdag is dat eten voor de Harvard Medical school lekker een ongezonde pizza, dus dat was nog even extra genieten tussen al het harde werken door op het lab.

Naast het squashen van deze week, hebben we op maandag ook al een backtoschool feest gehad van Niloo (mijn onderbuurvrouw). De meesten studenten in Amerika hebben een maand vakantie waardoor er een aantal volgende week weer beginnen op de universiteit en andere beginnen nog een weekje later. Het eten hier in Amerika is voor veel mensen een passie. Gelukkig weet Niloo zich daar wel raadt mee want ze had zich weer eens goed uitgesloofd in de keuken. Over drie weekjes houden wij weer een feestje om te vieren dat er in ons huis twee nieuwe huisgenoten zijn. Het moet nog maar blijken of we het heerlijke eten van afgelopen maandag kunnen overtreffen.

Liefs,
Marije